Biz koltuklara tırmanmaya başladık.
Emeklemek,yürümek bişey değil de tırmanmak,koltuk üstünde koşturmak,zıplamak nerden çıktı şimdi?Nerde tehlike var biz ordayız.
Nasıl öğreticem koltukta öyle hareketler yapmamasını bilemiyorum.
Her yöntemi deniyorum; tepki vermiyorum, kendi başına çıkıyor, ileri geri yapıyor, iniyor sonra tekrar çıkıyor (tabi benim yüreğim ağzımda, ha düştü ha düşecek).Bazende elimde olmayarak panikliyorum düşecek diye bağırıyorum HAYIR diyorum,yanına gidip oturuyorum.Bu seferde işi oyuna döndürüp o koltuktan inip diğer koltuğa çıkıyor (bir de gülüyor,nasılda seni korkutuyorum dermiş gibi 😕)
Resmen sabrımı deniyor.
Atlas'ın gözü çok kara gerçekten düşmekten , canın yanacağından korkmuyor.
Tavsiyeleri olan varsa yorumları bekliyorum.
4 yorum:
Düşme korkusu henüz olmaz "Hayır" dememek gerekiyor bol dua ederek bu sürenin geçmesini beklemek en doğrusu :)) valla bizzat bizdede böyleydi sonra kendiliğinden geçiyor
İnşallah kazasız belasız atlatırız bu süreci
Bu süreyi sadece kontrollü anlayacaksın, yapma etme çocuğum demekle olmuyor...
Sadece zaman:) büyüyorlar ve her zaman gözler üzerlerinde...
Çocukların gerçekten gözü kara oluyor:) maşallah diyelim...takipteyim cnm
Öyle yapmaya çalışıyoruz elimizden geldiği kadar.Tavsiyen için teşekküeler
Yorum Gönder